DOBRE ROZWIĄZANIE – Hybryda w oczyszczalni biologicznej to zawsze to samo, a może u każdego oznacza to co innego?

Hybryda to wszystko i nic?

Pod pojęciem biologicznej hybrydy może kryć się kilka technologii, które wzajemnie się uzupełniając, ogólnie podnoszą efektywność oczyszczalni. Zazwyczaj to osad czynny z dodatkowym złożem biologicznym. Jednak należy pamiętać, że to słowo nie musi oznaczać sprawnie działającego rozwiązania. Ważna jest również pojemność, ilość komór, wyposażenie oraz sterowanie. W związku z powyższym hybryda nie musi działać lepiej od oczyszczalni biologicznej pracującej w oparciu o jedną technologię, która jest dopracowana.

Jaka jest budowa i podobieństwa typowych oczyszczalni hybrydowych?

Zazwyczaj zbiornik podzielony jest na trzy sekcje:

• osadnika wstępnego,
  
  
• biologiczną (z systemem natleniania w postaci dyfuzorów drobnopęcherzykowych i złożem biologicznym),
  
  
• osadnika wtórnego (z systemem recyrkulacji osadu),
  
  

Zaznaczyć należy, że w zależności od konstrukcji sekcja biologiczna może być 1-komorowa lub 2 komorowa.

W takim przypadku każda z komór posiada osobny dyfuzor.

Jakie są różnice pomiędzy typowymi oczyszczalniami hybrydowymi?

Największa różnica jest w podejściu do serwisowania oczyszczalni, którą należy ocenić na podstawie możliwości dostępu do komór oraz wyposażenia. W zależności od producenta, włazy są dostępne w zakresie średnic od 0,2m do 0,6m. Faktycznie jednak rewizja o średnicy 0,2m występować może tylko w komorze osadnika. Dostęp do pozostałych komór jest przez włazy o średnicy 0,4m i 0,6m.

Zasadniczy problem można ustalić dopiero po otwarciu włazu i ustaleniu, czy jest on na jedną komorą, czy też na dwie, a czasem na trzy komory. Największy dostęp oczywiście zapewnia właz o średnicy 0,6m, gdy obejmuje jedną komorą. Realne jest stosowanie w takim przypadku dodatkowych nadbudów włazu, przy większej głębokości montażu. Dostęp maleje wraz ze wzrostem wysokości nadbudów, ale przy średnicy 0,6m ma on najmniejszą wartość w tym przedziale.

Włazy o średnicy mniejszej niż 0,6m, tj. 0,4m nie są włazami zapewniającym możliwość wejścia do zbiornika. Dodatkowe nadbudowy, bardzo ograniczają w takim przypadku dostęp i czynności jakie może przeprowadzić serwis, zostają w dużej mierze ograniczone do wyposażenia, które można wyciągnąć na zewnątrz lub zdalnie opłukać.

Kolejne różnice dotyczą pojemności urządzeń i określenia maksymalnej ilości użytkowników. Wiąże się to z możliwością efektywnego oczyszczenia ścieków oraz częstotliwością wywozu osad taborem asenizacyjnym.

Ostatnią różnicą jest stopień automatyzacji pracy oczyszczalni oraz typ i wydajność stosowanej dmuchawy membranowej. Duża część rozwiązań posiada dmuchawę wraz ze sterowaniem, ukrytą pod jednym z włazów oczyszczalni. Dodatkowo zakres sterowania ograniczony jest do działania samej recyrkulacji osadu lub samej dmuchawy.

Jaki jest standard oczyszczalni hybrydowej jaki który definiuje oczyszczalnię ZBB-C?

Oczyszczalnia ZBB jest rozwiązaniem wywodzącym się z typoszeregu ZBF, który produkowany był na długo przed wdrożeniem przez nasz kraj norm europejskich i możliwością oznakowania produktu CE. Główną zaletą jest wytrzymały zbiornik, który korpus, dennice jak i przegrody ma dwupłaszczowe. Wracając jednak do wyżej opisanych kwestii, oczyszczalnia ZBB-7C, która jest najmniejszym modelem o konstrukcji poziomej, charakteryzuje się następującymi zaletami:

• pojemność całkowita 4,5m³ i podział na 3 komory (osadnika wstępnego, biologiczną, osadnika wtórnego)
  
  
• 3 włazy rewizyjne o średnicy 0,6m (do każdej komory osobno)
  
  
• dwa dyfuzory drobnopęcherzykowe (rurowe) zasilane z dmuchawy SECOH JDK-S-80, która posiada wyłącznik automatyczny przebicia membran
  
  
• złoże fluidalne o dużej powierzchni właściwej > 500m²/m³
  
  
• osobny pojemnik techniczny z łatwym dostępem i sterowaniem cyfrowym z przełączaniem trybów pracy,
  
  
• recyrkulacja osadu automatyczna poprzez elektrozawór